یادم می آید که در جریان تایید آثار استاد شهید مرتضی مطهری از سوی امام راحل که همه اثار آن شهید عزیز را بلا استثناء تایید کرده و همه را به مطالعه آثار ایشان ترغیب فرموده بودند، حضرت آیةالله مهدوی کنی شبهه ای را طرح کرده بودند که منظور امام متوجه آثار کتبی استاد شهید مطهری است و آثار کلامی چون آلوده به خطاهای لفظی و عدم انسجام لازم فکری است، از گردونه این تایید خارج است! و فرزند شهید مطهری یعنی همین جناب آقای دکتر علی مطهری با مخالفت شدید نسبت به این شبهه، جو جدیدی را در محافل سیاسی و فرهنگی و مشخصاً در مطبوعات ایجاد کرده بودند که منجر به موافقت و مخالفت عده ای شده و جو جامعه به سوی یک اختلاف فراگیر در حال تغییر بود که امام راحل در یکی از سخنرانی ها به این مسئله ورود کردند و با جمله قرآنی" این تذهبون " هر دو طرف اختلاف را به حفظ وحدت تنبه دادند و در نهایت با تاکید مجدد بر تایید همه آثار شهید مطهری اعم از آثار کتبی و لسانی به این شبهه نیز پاسخ دادند و قضیه فیصله یافت و همه چیز به جای اولش بازگشت!
البته مشابه این جمله نیز در جریان تقاضای استیضاح مشکوک جناب آقای دکتر ولایتی وزیر خارجه وقت توسط چند تن از نمایندگان مجلس نیز توسط امام راحل بیان گردید که هر بار موجب ایجاد و توسعه آرامش عمومی می گردید و بعد از آن هم کسی حرف متغایر نمی زد و همه سمعاً و طاعتاً اطاعت می کردند و جمله ای مبنی بر اینکه"حق با ماست!" و یا اینکه " ما حرف داریم! " از زبان کسی جاری نمی شد! چون بطور جد همه اعتقاد داشتند که امام راحل"فصل الخطاب" می باشند!
این روز ها نیز جامعه ما خواسته یا ناخواسته یکبار دیگر به سمت اختلاف دامنه داری جهت گرفته که یقیناً ناقض مصالح و منافع ملی و دینی ماست و دامن زدن به این سری جدید اختلافات می تواند آغازگر فاز جدیدی از انشقاق اجتماعی باشد که دودش در فتنه سال ۸۸ به چشم مردم رفته و فرصت تمرکز مسئولین برای ارائه خدمات بیشتر به جامعه و مردم از دست رفته و یا حداقل می توان گفت که بخش قابل توجهی از آن ضایع گردید!
۱-اهانت به سید حسن خمینی در مراسم سالروز ارتحال امام راحل در حرم امام(ره)و قطع سخنرانی
۲-اهانت به رئیس جمهور در جریان غالب تصمیمات و فعالیتهای اجرایی و دیپلماسی و نامه به سران
۳-اهانت به هاشمی رفسنجانی به بهانه عملکرد فرزندانش و یا نقد دیرهنگام دولت سازندگی در سیما
۴-اهانت به رئیس مجلس به بهانه عدم همراهی با رئیس جمهور
۵-اهانت به رئیس قوه قضائیه به بهانه دستگیری بعضی ها و عدم دستگیری بعضی ها
۶-ایجاد شبهه در چگونگی فوت و متن وصیت نامه مرحوم حاج سید احمد آقا
۷-توهم عنوان امامت برای یکی از فضلای قم و ایجاد شبهه وجود پروژه ولی ستیزی در سطوح بالا
۸-پردازش های امروزی به موضوع دفاع مقدس که مبتنی بر ضرورتهای دیروز، فرماندهی و اداره شد!
البته مسائل دیگری که نمی توان به ذکر آنها مبادرت ورزید، چرا که خود از مصادیق اشاعه اختلاف و اشاعه شایعه در افکار عمومی است! فلذا به همین مقدار اکتفا می گردد!
آیا زمان آن نرسیده است که ما در همراهی با فراخوان رهبری معظم انقلاب مبنی بر لزوم حفظ وحدت و همدلی و همکاری همه عناصر تاثیرگذار جامعه که در دیدار با نمایندگان مجلس درمورخه ۱۱۸/۳/۸۹ فرمودند و ترجیحاً خواهان همکاری غلیظ و راهبردی همزمان و دوطرفه دولت و مجلس شده اند، یکبار دیگر به نیابت از امام راحل علیه اختلاف پیشگان فریاد برآوریم که " این تذهبون!! این تذهبون!! این تذهبون!!"
نکته مبهم و جالب توجه اینجاست؛ در حالیکه جامعه گزینه های بسیار زیادی را برای وحدت و همخواهی گرایشها و مدیران عالی و میانی قوای مختلف وجود در تابلو و ویترین خویش قرار داده و می دهد، معلوم نیست که چرا برخی ها در بزرگ کردن، سیاه نمایی و توجه افراطی به اختلافات نه چندان دارای اولویت اصرار می ورزند؟!
مسئله تاسف بار اینجاست که تبعات اتفاقات بزرگ بسیار گسترده و قابل اعتناست و مشخصاً می توان به حجم اختلافات مربوط به حوادثی همچون حادثه مراسم سالروز ارتحال امام راحل و نیز مواضع رئیس جمهور محترم در دیدار با کمیسیون اصل ۹۰ و نامه به شورای نگهبان و نیز اظهارات رئیس مجلس محترم در جلسه علنی اخیر و سایر حوادث سطوح بالا اشاره کرد که حقیقتاً هزینه های زیادی را به نظام تحمیل می کنند و باید با تدابیر بالاتری به این مسائل پرداخت که روح رهنمودهای رهبر عزیز نیز از همین جنس است.
باید بپذیریم که این اختلافات ناخواسته آب به آسیاب دشمن ریختن است و می توان از اظهارات و بیانیه های دشمنان پی برد که این صحنه ها، دشمن شاد کن هستند! و عقل و تدبیر ایجاب می کنند که ما بر استمرار و توسعه آنها اصراری نداشته باشیم!
امروز اراده استکبار جهانی و صهیونیزم جهانی بر آن است که نظام جمهوری اسلامی از این جلوه های مثبت جهانی افت کرده و به سمن یک انزوای کامل و یا حتی نابدی سقوط کند و طراحی جنگ نرم و نبرد فرهنگی دقیقاً سرشاخه همین استراتژی همه جانبه پروژه ایران ستیزی است که در خارج از کشور به شکل ایران هراسی و در داخل کشور به شکل فتنه های آشوبگرانه و یا اختلافات بین قوا و نهایتاً مدیران عالی متجلی می گردد!
باید نگران برداشت ها و قضاوت های مختلف در افکار عمومی بود و ناشیانه و غافلانه بر طبل اختلافات نکوفت و بلکه بر عکس در شرایطی که استکبار جهانی با جذب همه قدرتها به ایجاد اجماع جهانی علیه ایران می اندیشد ما نیز باید برای ناامید کردن همیشگی دشمنان، اختلافات کوچک را کنار نهاده و به اجماع مدیریتی و سیاستگذاری واحد بیاندیشیم!
امیدوارم که مدیران جامعه همانند آحاد مردم رهنمودهای رهبر معظم را فصل الخطاب دانسته و در سالی که به همت مضاعف و کار مضاعف موسوم شده است، به تقویت وحدت و ارتقاء خدمت به مردم بپردازند.
صادقعلي رنجبر-عضو هيات علمي دانشگاه
